Kwietnia 23 2024 22:49:49
Nawigacja
· Strona główna
· FAQ
· Kontakt
· Galeria zdjęć
· Szukaj
NASZA HISTORIA
· Symbole gminy
· Miejscowości
· Sławne rody
· Szkoły
· Biogramy
· Powstańcy Wielkopolscy
· II wojna światowa
· Kroniki
· Kościoły
· Cmentarze
· Dwory i pałace
· Utwory literackie
· Źródła historyczne
· Z prasy
· Opracowania
· Dla genealogów
· Czas, czy ludzie?
· Nadesłane
· Z domowego albumu
· Ciekawostki
· Kalendarium
· Słowniczek
ZAJRZYJ NA


Powstańcy 1918-1919 z gminy Krzemieniewo

1. BAJER Ludwik, ur. 25.07.1873 r. w Drobninie, s. Antoniego i Agnieszki zd. Frankowskiej, żona Katarzyna zd. Rosadzińska z Pawłowic (ślub w 1896 r.), dzieci: Franciszek, Stanisława, Ignacy, Kazimierz, Ludwik, Marianna, Agnieszka. Mieszkał w Pawłowicach, następnie w Oporówku.
W powstaniu walczył w składzie 3 pułku strzelców Wlkp. (późniejszy 57 pułku piechoty Wlkp.) 1 Dywizji Strz. Wlkp. (14 Dywizji Piechoty). Uczestnik wojny polsko – bolszewickiej. Stopień wojskowy: plutonowy. Pracownik rolny w majątku ziemskim w Pawłowicach. W 1920 r. zamieszkał w Daleszynie pow. Gostyń, gdzie kupił gospodarstwo o pow. 13 ha. Tam założył oddział OSP, którego był komendantem. Członek koła Związku Weteranów Powstań Narodowych w Gostyniu. Rzeźbiarz ludowy (rzeźbił w drewnie).
W czasie okupacji w 1939 r. wraz z żoną wysiedlony do Generalnej Guberni. Zm. w Lesznie 5.10.1961 r. Odznaczony m.in.: Orderem Odrodzenia Polski, Krzyżem Niepodległości, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.
Inne zdjęcia związane z Ludwikiem Bajerem

2. KAISER Franciszek, ur. 17.11.1902 r. w Pawłowicach, s. Józefa i Małgorzaty zd. Małycha, żona Janina zd. Fiedorowicz (ślub w Dąbrowie 1931 r.), mieli troje dzieci: syna Jerzego (1931 r. zmarł jako niemowlę), córki: Teresę (1933 r. ur. w Grodnie), Jadwigę (1939 r., ur. w Nowych Święcianach). Od 7.01.1919 r. najmłodszy uczestnik powstania z Pawłowic. 23.03.tr. wcielony do 9 p strz. Wlkp. (67 pp Wlkp.). Uczestnik wojny polsko – bolszewickej 1920 r. Następnie służył jako podoficer zawodowy (sierżant) w 76 pp w Grodnie (29 DP). Ok. 1927 r. w czasie służby miał wypadek – pobliżu niego rozerwał się granat. Z tego powodu został uznany inwalidą. Po 15 latach służby w wojsku 26.03.1934 r. przeszedł do rezerwy. Zamieszkał w Nowych Święcianach. Pracował tam jako kolejarz i był naczelnikiem kolei wąskotorowej Nowe Święciany – Wilno. W czasie okupacji więziony w Wilnie, wyrokiem sądu sowieckiego z 23.04.1941 r., skazany na pracę w łagrach - wywieziony w okolice Workuty (Workutłag), gdzie przebywał od 30.06.1941 r. do 26.02.1949 r. Następnie przez 2 lata pracował w Sieniełukach koło Woroneża. Do kraju wrócił w 1951 r. i zamieszkał w Lesznie. Pracował na kolei. Po wojnie członek ZBoWiD. Zm. w Lesznie w 3 I 1969 r. Odznaczony m.in.: Orderem Odrodzenia Polski, Brązowym Krzyżem Zasługi, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

3. MURKOWSKI Franciszek, (stolarz) ur. 17.09.1893 r. w Pawłowicach, s. Tadeusza i Józefy, ż. Helena (ślub w 1922 r.). Uczestnik pierwszego kursu Szkoły Podoficerskiej w czasie powstania w Osiecznej. Stopień wojskowy: plutonowy. W okresie międzywojennym mieszkał w Gostyniu i tam należał do ZWPN. Po wojnie zamieszkał w Strączu Starym. Zm. w Lesznie 30.05.1967 r.

4. SKRZYPCZAK Franciszek, ur. 29.03.1900 r. w Pawłowicach, s. Józefa i Wiktorii zd. Sobkowiak, ż. Pelagia z d. Kałka (ślub 1923 r.), zamieszkali w Odolanowie, mieli dwie córki: Mariannę (1925 r.), Wiktorię (1941 r.). W 1919 r. w 6 p strz. Wlkp. (60 pp Wlkp.), walczył na linii Pawłowice – Robczysko – Leszno – Zbąszyń. Później wyjechał do Holandii, pracował w kopalni. W grudniu 1937 r. powrócił do kraju, do Leszna, pracował jako stróż. W 1939 r. aresztowany i osadzony w obozie Altgraben. Po wojnie członek ZBoWiD. Zm. w Lesznie 4.01.1955 r.

5. SOBCZAK Antoni, ur. 14.02.1892 r. w Hersztupowie, s. Bartłomieja i Katarzyny zd. Dopierała, ż. Maria zd. Płaczek. Od 11 I do 15 IV 1919 walczył w kompanii gostyńskiej L. Włodarczaka (pluton W.Wozignoja) na odcinku Pawłowice-Robczysko-Przybiń. Stopień wojskowy: starszy szeregowiec. Mieszkał później w Lesznie ul Narutowicza 49. Zm. w Lesznie 15.02.1960 r.

6. STRÓŻYK Józef, ur. 2.07.1897 r. w Krajewicach pow. Gostyń, s. Marcina i Rozalii zd. Wojcieszak, ż. Maria zd. Nowaczyk z Pawłowic (ślub 14.09.1921 r.), gdzie zamieszkali, mieli dzieci: Helenę, Cecylię (1925 r.), Mariannę (1927 r.), Józefa (1932 r.), Teresę (1933 r.). W 1918 r. w wojsku niemieckim w 75 pp w Bremie. Od 6.01.1919 r. w powstaniu. W Żytowiecku wraz z ppor. Leonem Włodarczakiem zorganizował oddział powstańczy. 8.01.1919 r. z oddziałem wkroczył do Gostynia i Ponieca. Uczestniczył w potyczkach pod: Janiszewem i Miechcinem. 10.02 – 6.04.1919 r. ukończył kurs sanitarny. Później w 6 p strz. Wlkp. (60 pp Wlkp.). Uczestnik wojny polsko – bolszewickiej. 23.08.1920 r. w czasie bitwy pod Kolnem stracił kontakt z pułkiem i dołączył do 1 pp Leg., następnie odesłany do Warszawy, później do Ostrowa Wlkp. Od kwietnia 1921 r. przebywał w Strzałkowie. Później w czasie służby w pułku zachorował na malarię. Zwolniony z wojska z Ostrowa Wlkp. w stopniu szeregowca 10.08.1921 r. Pracował jako robotnik rolny w majątku Mielżyńskich. W czasie okupacji był zarządcą folwarku proboszczowskiego w Pawłowicach. W 1946 osiadł na gospodarstwie rolnym w Bęlęcinie Nowym. Po jakimś czasie zamieszkał w Lesznie i pracował w PZC „Rywal”. Po wojnie członek ZBoWiD. Zm. w Lesznie 20.10.1984 r. Odznaczony m.in.: Orderem Odrodzenia Polski, Medalem Niepodległości, Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym.

7. STRUGAŁA Stanisław, ur. 26.04.1899 r. w Raszkowie gm. Miejska Górka, s. Franciszka i Jadwigi zd. Bartosz, dwukrotnie żonaty: z Anną (1924 r.) i z Władysławą zd. Stawińską (1962 r.). W latach 1917 – 1918 służył w armii niemieckiej. W Wojsku Polskim w stopniu kaprala w 17 pułku artylerii polowej Wlkp. w Gnieźnie (17 Dywizja Piechoty). Później mieszkał w Zakrzewie gm. Miejska Górka, następnie w Belęcinie Starym. W czasie okupacji przebywał w Brandenburgii. Po wojnie pracował w Lesznie jako robotnik wodno – melioracyjny. W 1972 r. za udział w powstaniu mianowany podporucznikiem. Zm. w Piaskach 5.01.1988 r. Odznaczony m.in.: Orderem Odrodzenia Polski.

8. SZYMAŃSKI Leonard, ur. 27.10.1900 r. w Luboni, s. Józefa i Heleny, żonaty. Od 6.01.1919 r. w walczył w powstaniu na linii Poniec – Lipno – Kąkolewo w 6 pułku strzelców Wlkp. (60 pp Wlkp.). W okresie międzywojennym mieszkał i należał do Koła weteranów w Poniecu. W 1939 r. wysiedlony do GG. Od 1943 r. w obozie pracy Munster do 1945 r. Członek ZBoWiD. Zm. 6.01.1973 r.

-----------------------------------------------------------------------------

Biogramy zostały opracowane i przesłane przez pana Jarosława Wawrzyniaka, za co serdecznie dziękujemy. Stanowią one fragment pracy panów Krzysztofa i Piotra Handke (przy współudziale pana Jarosława Wawrzyniaka) „Kwatera Powstańców Wielkopolskich 1918 – 1919 na cmentarzu w Lesznie”. Pochowanych tam jest też 8 powstańców związanych z gminą Krzemieniewo.

-----------------------------------------------------------------------------

Zdjęcia z kwatery powstańców na leszczyńskim cmentarzu

Nieco więcej o samym cmentarzu oraz o kwaterze i pomniku Powstańców Wielkopolskich na cmentarzu w Lesznie (wypis z „Przyjaciela Ludu” II/1989, nadesłany przez p. Leonarda Dwornika)


WARTO ZOBACZYĆ
Dwór Drobnin

Kościół Pawłowice

Dwór Oporowo

Kościół Drobnin

Pałac Pawłowice

Kościół Oporowo

Pałac Garzyn

Dwór Lubonia

Pałac Górzno
Wygenerowano w sekund: 0.00 6,234,219 Unikalnych wizyt