|
|
Franciszek Morawski
RORATY.
Niebiosa rosę spuszczajcie z góry,
Sprawiedliwego wylejcie chmury!
O wstrzymaj, wstrzymaj Twoje zagniewanie,
I zbrodni naszych zapomnij już Panie!
Pusto w Twem mieście i pusto w Syonie,
Jerozolima w łzach boleści tonie;
Runął dom Twojej świętości i chwały
Gdzie dla Cię hymny ojców naszych brzmiały.
Niebiosa rosę spuszczajcie z góry!
Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Grzech nas oszpecił i w sprośnej postaci
Stoim przed Tobą jakby trędowaci.
Padliśmy wszyscy, jakby liść jesieni —
Zbrodniami jakby wichrem uniesieni.
Tyś Twe oblicze zasłonił przed nami,
I Tyś naszemi złamał nas zbrodniami!
Niebiosa rosę spuszczajcie z góry!
Sprawiedliwego wylejcie chmury.
O spojrzyj, spojrzyj na lud Twój znękany,
I ześlij Tego co ma być zesłany!
Wypuść baranka — o daj niech przybędzie
Z głazów pustyni — niech nam Panem będzie!
Na górze córy Syonu się zjawi,
I po łzach tylu z jarzma nas wybawi.
Niebiosa rosę spuszczajcie z góry
Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Pociesz się ludu, pociesz w twej niedoli,
Już się przybliża kres twojej niewoli!
Czemuż się smucisz, bolejesz tak srodze?
Nie bój się, nie bój, Ja cię wyswobodzę!
Jam jest twym Panem, ja doli twej Sprawcą,
Ja twoim Świętym, Ja Bogiem, Ja Zbawcą.
Niebiosa rosę spuszczajcie z góry!
Sprawiedliwego wylejcie chmury.
Roztwórz się ziemio i z łona twego
Wydaj nam Zbawcę naszego!
________________________
Wiersz ten nie wchodził do pierwszego tomu Poezyj wydanego we Wrocławiu w 1841 r., z czego można wnioskować, że został napisany w ostatnim dwudziestoleciu życia Autora, czyli w latach 1841-1861)
________________________
Dla www.klasaa.net
na ostatni tydzień Adwentu 2005
Leonard Dwornik
RORATY poetyckim przekładem adwentowej pieśni „Rorate caeli desuper...”
RORATY na tle literacko-teologicznej analizy łacińskiego tekstu „Rorate caeli”
|
|
|
 Dwór Drobnin
 Kościół Pawłowice
 Dwór Oporowo
 Kościół Drobnin
 Pałac Pawłowice
 Kościół Oporowo
 Pałac Garzyn
 Dwór Lubonia
 Pałac Górzno |
|
