W starodawnych kronikach polskich znajdujemy już w XlII wieku wzmianki o osadzie Drobnin. Należała ona wówczas do Comes'a Bogumiła, w XIV do Bawora Wyskoty, w XV do Kostków, w XVI i XVII do Borek Gostyńskich i do Lubiatowskich, w XVIII i XIX stuleciu do rodzin Węgrzewskich, Szczerskich i Miłkowskich. Od roku 1851 do Rychłowskich. Wreszcie w 1902 roku, drogą działów rodzinnych przeszedł Drobnin na własność rodziny Ponikiewskich. Obecnym właścicielem Drobnina jest p. Stefan Ponikiewski. Gdy w r. 1844 nastąpiła regulacja stosunków włościańskich, włościanie otrzymali 268,25 ha. roli i łąk, majątkowi pozostał obszar 432,5 ha. Kultura majątku, wybitnie zwrócona w kierunku wielkich plantacji buraczanych, przerabianych w cukrowni gostyńskiej, jest intensywnie postępowa. Drobnin pozatem posiada własne replantacje i reprodukcje oryginalnych zbóż, ziemniaków i nasion cukrowego buraka. Piękny dwór, pochodzący z XVIII stulecia w roku 1850 został powiększony a w roku 1911 gruntownie przebudowany. Ozdobą i chlubą majątku jest wielki park urządzony na sposób angielski.