Grudnia 06 2024 17:38:55
Nawigacja
· Strona główna
· FAQ
· Kontakt
· Galeria zdjęć
· Szukaj
NASZA HISTORIA
· Symbole gminy
· Miejscowości
· Sławne rody
· Szkoły
· Biogramy
· Powstańcy Wielkopolscy
· II wojna światowa
· Kroniki
· Kościoły
· Cmentarze
· Dwory i pałace
· Utwory literackie
· Źródła historyczne
· Z prasy
· Opracowania
· Dla genealogów
· Czas, czy ludzie?
· Nadesłane
· Z domowego albumu
· Ciekawostki
· Kalendarium
· Słowniczek
ZAJRZYJ NA


"ZŁOTA KSIĘGA ZIEMIAŃSTWA POLSKIEGO" - OPORÓW

OPORÓW – pow. Leszno
Właściciel: WITOLD DZIERŻYKRAJ-MORAWSKI, pułkownik W.P.

W sięgających w najstarszą przeszłość dokumentach, figuruje Oporów lub Oporowo jako gniazdo rodzinne Oporowskich, niewiadomego herbu. W r. 1310 wchodził Oporów w skład ustawionego przez Henryka II Piasta śląskiego, powiatu ponieckiego. W r. 1505 Oporów należał częściowo do Jana Gajewskiego i Wojciecha Oporowskiego, od których go nabył Wojciech Pierwosiecki. W r. 1536 przechodzi w ręce Sebastjana Śmigielskiego, który go puścił w zastaw Andrzejowi Kurchowskiemu, a w r. 1580 są właścicielami Oporowa Mikołaj Śmigielski i Stanisław z Wierzbna Rydzyński. Około roku 1793 nabył Oporów Wojciech Morawski od Korduli z Grzesińskich Turniny, stolnikowej kaliskiej. Od tego czasu pozostaje Oporów w rodzinie Morawskich. Poprzednim właścicielem był ś. p. Ignacy Dzierżykraj-Morawski.
Stary dwór, przebudowany w r. 1906 zawiera cenne pamiątki rodzinne, jak kolekcję sztychów, pamiątki napoleońskie, oraz dzieła nowoczesnej sztuki malarskiej, Falata, Malczewskiego i t. d.
Obszar ziemi ogółem liczy 1.149 ha. w tem 255 ha. lasu, 750 ornej ziemi pszenno buraczanej i żytniej, 70 ha. łąk i pastwisk, 14 ha. parku i ogrodu warzywnego, reszta nieużytki. Majątek znajduje się w bardzo dobrej kulturze, przeprowadzono na nim dreny, nawadnianie łąk i t.d. Głównemi ziemiopłodami są buraki cukrowe i pszenica. Oporów, jako udziałowiec Cukrowni w Gostyniu, odstawia rocznie 35.000 kwint, buraków, około 4.000 kw. pszenicy i 4000 kw. różnego innego zboża. Majątek jest w wysokim stopniu uprzemysłowiony, posiadając własną gorzelnię, cegielnię, suszarnię, płatkarnię, tartaki i t.p. oraz wzorową własną mleczarnię, przerabiającą 1000 Itr. mleka, centralę elektryczną i własne warsztaty reperacyjne do zapędu motorowego. Uprawa mechaniczna majątku odbywa się przy pomocy 2 traktorów „Grossbulldog". Zabudowania gospodarcze są masywne, murowane, twardo kryte. Oporów, posiadający bogaty żywy inwentarz, hoduje bydło czarno-białe, rasy nizinnej, w liczbie przeszło 100 krów - ogólny stan bydła wynosi razem 300 sztuk. Pozatem hoduje konie użytkowe, typu konia poznańskiego.


Oporów - pałac od strony zajazdu



Oporów - pałac od strony parku



Oporów - salon napoleoński



Oporów - salon



Oporów - część podwórza



Oporów - robotnicze domy mieszkalne


Źródło:
Stanisław Sas-Lityński (red.): „ZŁOTA KSIĘGA ZIEMIAŃSTWA POLSKIEGO POŚWIĘCONA KULTURZE I WYTWÓRCZOŚCI ROLNEJ”, Tom WIELKOPOLSKA (z 500 ilustracjami), Poznań 1929

Zobacz też:

M.Jarzewicz: „MAJĄTKI WIELKOPOLSKIE”, Szreniawa 1996

K.Morawski: „DWORKI, PAŁACE KREWNYCH I ZNAJOMYCH”, Poznań 1997



WARTO ZOBACZYĆ
Dwór Drobnin

Kościół Pawłowice

Dwór Oporowo

Kościół Drobnin

Pałac Pawłowice

Kościół Oporowo

Pałac Garzyn

Dwór Lubonia

Pałac Górzno
Wygenerowano w sekund: 0.00 6,981,914 Unikalnych wizyt